Elektroniczny zamek szyfrowy "RETRO" oparty jest na impulsatorze znanym również jako ekcoder lub enkoder, potencjometr cyfrowy, przetwornik obrotowo-impulsowy.

przykładowy filmiki z w formacie divx avi tuaj:
kod poprawny

kod niepoprawny

BUDOWA

Elektroniczny zamek szyfrowy "RETRO" oparty jest na impulsatorze, znanym również jako encoder lub enkoder, potencjometr cyfrowy, przetwornik obrotowo-impulsowy. Zastosowany (widoczny na zdjęciu) impulsator firmy BOURNS ma dodatkowo funkcję przycisku (switch). W trakcie kręcenia impulsatorem wyczuwalny jest lekki opór, a po przeskoczeniu kolejnej pozycji powstaje kombinacja impulsów określająca kierunek obrotów. Impulsator ma 24 impulsy (skoki) na obrót. Jako układ sterująco-wykonawczy zastosowany został mikrokontroler avr atmel ATTINY2313 z nieulotną pamięcią eeprom. Układ można zasilać poprzez zasilacz od +6 do +15V DC. Przy załączonym przekaźniku układ pobiera ok. 30mA (prąd zależy od napięcia zasilania), natomiast w stanie gotowości pobór prądu to poniżej 1mA.

ZASADA DZIAŁANIA

Przedstawiony zamek szyfrowy „Retro” działa na innej zasadzie niż typowe zamki oparte na klawiaturze numerycznej. Zasada jest bardzo podobna jak w zamkach mechanicznych stosowanych np. w sejfach starszego typu (jak na filmach, gdzie ktoś chce się włamać i nasłuchuje jak przeskakują mechanizmy :-).

KOD OTWIERAJĄCY

Aby otworzyć zamek należy wpisać do mikrokontrolera odpowiednią kombinacją impulsów. Fabryczna kombinacja jest następująca: -1, 2, -3, 4, -5. Oznacza to, że aby otworzyć zamek trzeba wykonać kolejno następujące czynności:

1. przekręcić gałkę o jeden impuls w lewo (-1),

2. przekręcić gałkę o 2 impulsy w prawo (2),

3. przekręcić gałkę o 3 impulsy w lewo (-3),

4. przekręcić gałkę o 4 impulsy w prawo (4),

5. przekręcić gałkę o 5 impulsów w lewo (-5),

6. nacisnąć przycisk (czyli gałkę impulsatora).

Kod zamka można dowolnie modyfikować. Może się na niego składać od dwóch do dziesięciu liczb w zakresie 1-127. Liczba cyfr (liczb od 1 do 127) może być dowolnie ustalona w przedziale od 1 do 10. Czyli kod może się składać np. z dwóch członów (np. -2 16) lub z np. 8 członów (np. -3 9 -14 3 -28 5 -2 123). Kod jest zapisywany w pamięci nieulotnej eeprom, co oznacza że po zaniku zasilania będzie on pamiętany.

Aby zmienić kod należy:

1. poprawnie wpisać aktualny kod,

2. następnie nacisnąć i przytrzymać ok. 6 s przycisk impulsatora, aż dioda LED zaświeci przez około 2 s na pomarańczowo, a następnie na czerwono (światło ciągłe),

3. zwolnić przycisk impulsatora – pojawi się jednosekundowe zielone światło,

4. wpisać nowy kod,

5. zatwierdzić kod wciśnięciem przycisku (bez przytrzymywania go).

Pojawienie się początkowo pulsującego pomarańczowego światła (na około 3 s), a następnie czerwonego (przez ok 1 s) oznacza poprawne zakończenie procesu zmiany kodu.

W przypadku gdy kod został zapomniany lub zaistniały jakieś inne okoliczności istnieje możliwość powrotu do ustawień fabrycznych poprzez zwarcie pinów zworki i odłączenie na chwilę zasilania.

DIODA INFORMACYJNA

Podstawowe informacje o stanie zamka przekazywane są za pośrednictwem diody LED:

1. dioda nie świeci – zamek czeka na wprowadzenie kodu

2. czerwone impulsy na diodzie – gałka przekręcana w lewoprawo

3. zielone impulsy na diodzie – gałka przekręcana w prawo

4. impuls czerwony o czasie ok. 1 s – wprowadzono zły kod

5. dioda świeci na zielono – wprowadzony kod jest poprawny (czas świecenia diody jest identyczny jak okres załączenia przekaźnika)

CZAS ZAŁĄCZENIA PRZEKAŹNIKA

Czas załączenia ustawiany jest za pomocą trzech zworek. Daje on możliwość wyboru jednej z ośmiu kombinacji czasu załączenia: od ułamka sekundy poprzez wielokrotność sekund do załączania przekaźnika na stałe. W przypadku zmiany czasu załączenia (poprzez zmianę kombinacji zworek) należy każdorazowo na chwilę odłączyć zasilanie celem aktualizacji ustawień. Gdy przekaźnik jest załączony w każdej chwili można go wyłączyć naciskając przycisk impulsatora.

ZASTOSOWANIE

Zastosowań zamka może być bardzo wiele, ograniczeniem jest jedynie wyobraźnia. Zamek "RETRO" może np. zamykać barek z alkoholem :-) lub drzwi do skarbów :-), może również blokować np. jakieś urządzenie elektroniczne typu wieża, TV, komputer. Jeden otwór w panelu i mamy sprzętowe hasło.

ZALETY UKŁADU

• małe wymiary,
• prostota obsługi,
• bezproblemowość montażu, Zamek sterowany jest niewielkim impulsatorem połączonym z płytką drukowaną długim przewodem (wersja z przewodem). Przewód można przedłużać nawet do kilku metrów, co daje możliwość montażu zamka i impulsatora w dwóch różnych oddalonych od siebie miejscach zamek schowany a impulsator elegancko wyeksponowany. Montaż na panelu czy płycie czołowej wymaga wykonania tylko jednego/dwóch otworów o średnicy ok. 3mm i 8 mm (dioda jest tylko elementem informacyjnym i nie musi być montowana). W drugiej wersji zamka impulsator jest zamontowany na stałe na płytce od strony druku. W ten sposób można montować cały układ do płytki czołowej (panelu). W obu wersja impulsator ma gwint przez co montaż jest bezproblemowy.
• montaż w dowolny panel lub obudowę (odpowiednio duży)
  
• nie rzuca się w oczy jak inne zamki (klawiaturowe czy w zamkniętych obudowach),
• łatwość i niski koszt zmiany wyglądu poprzez wymianę gałki impulsatora.
• bardzo duża liczba kombinacji do 10 do potęgi 127
• dowolność w ustaleniu liczby wprowadzanych cyfr (liczb) (od 1 do 10). Dla przykładu w zamkach klawiaturowych liczba wprowadzanych cyfro jest np. 4. Nie można ustalić sobie np. 2 lub 3 wprowadzanych cyfr.
  
• kody zapisywane w pamięci
• możliwość powrotu do ustawień fabrycznych
• obciążalność przekaźnika do 5A do 230V
• do wyboru wersja z imulsatorem na przewodzie lub z impulsatorem zamontowanym na stałe
  

Jedyną „wadą” zamka jest wydłużony, w porównaniu do zamków klawiaturowych, czas wprowadzania kodu. Jednak użytkownik, samodzielnie decydując o sposobie zastosowania zamka, w większości przypadków nie będzie się śpieszył i zaakceptuje taką niedogodność.

Zamek szyfrowy jest złożony oraz przetestowany. Bez gałki. W gałkę (jako element estetyczny) należy zaopatrzyc się we własnym zakresie. Należy w mailu podać jaką wersję zamka wysłać (czy wersja z impulsatorem na przewodzie czy z impulsatorem zamontowanym na stałe).

zdjęcie z opisem:

(kliknij aby powiększyć)

Zamek 1 przycisk.

Kliknij zdjęcie, aby powiększyć.

Podsumowanie

•     małe wymiary, zwarta budowa,
•     bardzo łatwe sterowanie, tylko za pomocą jednego dowolnego przycisku zwiernego,
•     bezproblemowość montażu,
•     zasilanie poprzez dowolny zasilacz DC od 7 do 25V,
•     kod zapamiętywany w nieulotnej pamięci eeprom (wszystko zapamiętywane nawet po zaniku zasilania),
•     do 20 czasów
•     czas puszczenia przycisku (Y) do 5s. Czas naciśnięcia (X) do 10s.
•     wyjścia i wejścia wyprowadzone poprzez złącza terminal block,
•     regulacja tolerancji czasowej kodu (dla osób precyzyjnie wprowadzających to mała tolerancja wskazana)
•     zaimplementowany sprzętowy i programowy układ gaszenia drgań styków przycisków
•     zadziałanie przekaźnika aż do wyłączenia przyciskiem
•     nie rzuca się w oczy jak inne zamki (klawiaturowe czy w zamkniętych obudowach),
•     łatwość i niski koszt zmiany wyglądu poprzez wymianę przycisków.

    Zamek sterowany jest przyciskiem (lub przyciskami), które mogą być połączone z płytką drukowaną nawet długimi przewodami. Daje to możliwość montażu zamka i przycisków w dwóch różnych, oddalonych od siebie miejscach: zamek schowany, a przyciski elegancko wyeksponowane. Montaż na panelu czy płycie czołowej wymaga wykonania tylko jednego otworu o średnicy ok. 6-8 mm lub innym w zależności od rodzaju przycisku. Można użyć również przełączników, przycisków na typowe puszki instalacyjne (przyciski dzwonkowe).


Oprócz zalet takie rozwiązanie posiada jedną wadę. Mianowicie przy zamkach klawiaturowych czas wstukania kodu z czterech cyfr zajmuje ok. 1-2 s. Tutaj natomiast czas ten, w zależności od użytych czasów, jest przynajmniej kilkukrotnie razy dłuższy. Decydując się na ten typ zamka użytkownik akceptuje taką niedogodność.